نهایت بینهایت
دینی علمی اجتماعی سیاسی ادبی
|
|
ترجيع بند استاد محمد عبدالحميد اسير مشهور به قندي آغا
21 قوس 1371 هجري شمسي
الا اي رهــبـرمـلــت کــــه نـفـع خـــــويـش مـيـخـواهـي ز خـيـل هـمـقـطـــاران خـويـشـتـن را پـيـش مـيـخـواهـي بـه کـسـب قـدرتـت دلـهـــاي مــــردم ريـش مـيـخـواهـي بـه حـکـم حـرص،دنـيـا را زهـرکـس بـيـش مـيـخـواهـي بـه هـر افـسـونگـري هـا،مـلـت و هـمکـيش مـيـخـواهـي نـبـاشــد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـر مـکـــر و حـيـل بـاشــد نـه بـيـنـي گـــر حـقـيـقـت را، در افـکـارت خـلـل بـاشــد مـســلـمــانـي بـود صـلـح و صـفـــا و رأفـت و احـسـان بـه نـفـع خود مـزن هـرگـز بـه پـاکـان تـهـمـت و بـهـتـان حـقــوق مـــــــــردم بـيـچــاره را بـا خـود مـسـاوي دان تـو در خـواب خـوشـي مـردم بـه هـرسو مـيـدود حـيـران تـو غـرق نـوش و نـعمت خلق مـسکـيـن فـاقـد يک نـان نـبـاشــد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـر مـکـــر و حـيـل بـاشــد نـه بـيـنـي گــــر حـقـيـقـت را در افـکــارت خـلـل بـاشــد اگــــر مـــــردي بـيـا در کـلـبـه هـــاي تـنـگ مـاوا کـن بـه جـاي ارگ بـاري بـر دل بـيـچــــاره گــــــان جـا کـن ز عــز و جـاه بـگـــذر يـک زمـان بـا عـجــز سـودا کـن بـيـا حـــال يـتـيـمــــان را بـه چـشـــم ســــر تـمـاشـا کـن وگــــــــرنـه از مـســـــلـمــــانـي و ديـنـداري تـبـرا کـن نـبـاشـد ايـن جـهـــاد اي بـيـخـبـر مـکــــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گــــر حـقـيـقـت را در افـکـــارت خـلـل بـاشـد زر و سـيـمـي کـه کـردي جـمـع تـا چـنـدت بـه کـار آيـد مـســـلـمــــان حـقـيـقـي را ازيـن کــــــــــردار عـار آيـد درخـت ظـلـم را بـرکــن کـه رنـجـت بـيـشـمـــــــــار آيـد بـه گـوشـت گــــــريـ? مـردم چـو آهـنـگ هـــــــزار آيـد نـبـاشـد ايـن جـهـاد اي بـيـخـبـر مـکـــــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گـــر حـقـيـقـت را در افـکـــارت خـلـل بـاشـد مـآل عـلـم و دانـش گــــــــر بـود جـهـل و نـگـونسـاري ازيـنـهـا در وجـود آيـدهـمـــــــــه ظـلـم و سـتـمـکــــاري نـدارد ايـن تـقـاضـا هـيـچـگــــــــاهـي عـقـل هـشـيـاري تـو غـرق عـشـرت و مـــردم هـمـه در گــريـه و زاري نـبـاشـد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـر مـکــــر و حـيـل بـاشـد نـبـيـنـي گــــر حـقـيـقـت را در افـکـــــارت خـلـل بـاشـد نـهـي گــــــر گـوش بـر گـفـتـار گـوهـــربـار پـيـغـمـبـر جـهــــــاد نـفــس را خـوانـده جـهــــــــاد اعـظـم و اکـبـر به اين معني که از حرص و هوا و حـقـد و کـيـن بگـذر جـهــــــــــــان مـعـنـويـت را بـود تـقــــوا و ديـن بـهــتـر تـو زيـنـهـا غـافـل و گـيـري طــريـق نـفـس افـسـونـگــر نـبـاشـد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـرمـکـــــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گـــر حـقـيـقـت را در افـکـــارت خـلـل بـاشـد چـه شـد اي بـيـخـبـر کـز جـهـل گـول نـفـس را خـوردي بـه دل يـکــســـر ز بـيـدردي نـهـــال حــرص پـروردي دگـــــرهـا غـــرق رنـج و درد و تـو در نـاز بــي دردي کجـا شـد غـيـرت و نـامـوس و رحـم و هـمـت و مـردي بـبـيـن اي رهـبـر مـلـت کـجــــــــــا رفـتـي چــه آوردي نـبـاشـد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـر مـکـــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گـــر حـقـيـقـت را در افـکــارت خـلـل بـاشـد اگـــر مـــرد حـقـي در راه خـدمـت گــــرم جـولان بـاش امـيـن و عـادل و خدمـت گـزار و راسـت پـيـمـان بـاش چـــراغ کـلـبـ? ظـلمـت فــــــــــــزاي مـسـتـمـنـدان بـاش از آن قـدرت کـه خـلق آزار مـي بـيـنـد پـشـيـمـان بـاش ز خـون ريـزي و کـشـتـار مـسـلـمـانـان گــريـزان بـاش نـبـاشـد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـر مـکـــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گـــر حـقـيـقـت را در افـکــارت خـلـل بـاشـد دريـن مـوقـع کـه آمـــــد آمـــــد فـصـــــــل شـتـا بـاشـد هـمـه مـحـتاج جــاي گــــــــــرم و نـان و هـم دوا بـاشـد يـتـيـم و بـيـوه و مـعـيـوب ســــرگــــــردان چـرا بـاشـد نـمـيـدانـــي کـــه ايـنـهــــــا بـنـده و خـلـق خــــدا بـاشـد ز جـودت اي مـجـاهـد شـهـــــر ما، مـاتـمـســــرا بـاشـد نـبـاشـد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـر مـکــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گــر حـقـيـقـت را در افـکــارت خـلـل بـاشـد خـدا خـود را به قـرآن مـنـتقـم خواند اي زعـقـل عـاري نـمـيـتـرسـي ز جـبـر و قـهـر و خـشـم حـضـرت بـاري ز خود کـامـي تـو گـرديـده هـرسـو جـوي خـون جـاري تـو در ظـاهـــر اگــــرچـه پـاي بـنـد ريـش و دسـتـاري ولــي از روي بـاطــن اي مــــــزور چـون شـب تـاري نـبـاشـد ايـن جـهــاد اي بـيـخـبـر مـکـــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گـــر حـقـيـقـت را در افـکــارت خـلـل بـاشـد هـمـــــان بـهـتـر بـود کــــــز مـسـنـد قـدرت کـنـار آيـي شـوي دمـسـاز بـا مـــــــردم، رفـيـق و غـمـگـسـار آيـي ز فـعـــل خـود تـبـرا کـن وگــــــــرنـه شـــرمـسـار آيـي نـگـيـري گــــر بـگـوشـت پـنـد مـن کـي رسـتـگـار آيـي ز خـيـل جــاهـــــــلان و نـاکـســــــان انـدر شـمـار آيـي نـبـاشـد ايـن جـهـاد اي بـيـخـبـر مـکـــــر و حـيـل بـاشـد نـه بـيـنـي گــــر حـقـيـقـت را در افـکــارت خـلـل بـاشـد
تصاویـری که اسـرار رادار را فـاش می کنـد !
برای از بین بردن بشریت چه تعداد بمب اتم لازم است ؟!
تصویر بالا که دیوید مک کندلس آن را ایجاد کرده است، نشان می دهد که جمعیت انسان ها چه مقدار از سطح زمین را تصرف کرده اند. همانطور که می بینید، جمعیت انسان ها ۱۲٫۵ درصد خشکی های زمین را اشغال کرده اند؛ یعنی چیزی در حدود ۱۸ میلیون و ۶۱۷ هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع.
نوشته شده در تاريخ یک شنبه 13 آذر 1390برچسب:قرن 21 ,قرن طلایی ,پیدایش کاینات,کهکشان ما , میظومه’ شمسی ,زمین انفجار آسمانی, توسط سخی
|
جهان ما در عصر جدید ( قرن طلایی ۲۱ ) قرار گرفته است. برای انسانها جای بس افتخار است که در سدهء که گذشت، اختراعات، انکشافات و پیشرفتهای بخش های علمی و تخنیکی چندین برابر رکورد های قرون قبلی را بخود احتصاص داد . هر گاه صرف از دستاورد های علم نجوم و مسایل مربوط به کائنات در سدهء گذشته نهایت مختصر یا آوری بعمل آید، مشاهده میگردد که بینش انسان قادر گردیده تا عکس مطالبیکه در مورد تاریخچه، موقعیت و ساختمان زمین در کتب قدیم تذکار رفته اکنون با اسناد و محاسبات نهایت دقیق توسط دستگاه های بزرگ و حساس به اثبات رسیده که زمین تقریبأ مدور ما مرکز نظام خورشیدی نه بلکه یکی از سیارات این نظام را تشکیل داده ولی بمقایسه کائنات کوچکتر از یک نخود در میان آب بحر است. بر علاوه از پیدایش انسانهای اولی نه در حدود کمتر از هفت هزار سال بلکه در حدود ۷۰۰ هزار سال میگذرد.
جالبترین اطلاعات تازهء که توسط تلسکوب هابل ( Hubbel)" این تلسکوب در سال ۱۹۹۰ توسط فضا پیمای دسکوری ( Discovery) در مدار زمین قرار گرفت " مخابره شده، بعد از ارزیابی همه جانبه و دقت لازم بما می آموزد که از پیدایش کائنات در حدود ۱۶ ملیارد سال از پیدایش منظومه شمسی ما در حدود ۶ میلیارد سال و از پیدایش زندگی در روی زمین در حدود ۳ میلیارد سال می گذرد، چنانچه از پیدایش ماهیان در حدود ۴۵۰ میلیون سال، پیدایش خزندگان۱۸۰ میلیون سال و از پیدایش پستانداران در حدود ۱۶۰ میلیون سال از پیدایش میمونهای آدم نما بین ۳ تا ۴/۵ میلیون سال، از پیدایش نخستین انسانها یک و نیم تا سه میلیون سال میگذرد.
برعلاوه دراثرتحقیقات متداوم معلوم گردیده که کهکشان ما که منظومه شمسی و زمین بدان تعلق دارد تنها یکی از ۵۰ میلیارد کهکشان جهان آفرینش بوده و این کهکشان به تنهایی دو صد میلیارد خورشید دارد که خورشید ما فقط یکی از آنها و آنهم نه از بزرگترین آنهاست، وسعت همین کهکشان ما در حدی است که اکر فاصله زمین از خورشید تنها یک ملی متر فرض شود قطر این کهکشان به ۶۳۰۰ کیلو متر مربع بالغ میشود. حدود گسترش این کائنات تا آنجا که محاسبه آن با وسائل و ضوابط علمی کنونی امکان دارد ۱۵ تا ۲۰ ملیارد سال نوری است، یعنی سالیکه هر ثانیه آن مفهوم ۳۰۰ هزار کیلو متر و هر ساعت آن مفهوم یک میلیارد متر را دارد . این تلسکوب بطور شگفت آوری در روز ۱۶ اکتوبر ۱۹۹۴ تصویری از انفجار آسمانی در کهکشان واقع ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین ما دریافت داشت که طبق محاسبات کارشناسان ناسا ( Nasa) ذرات ناشی از آن به سرعت ۳۲۰ هزار کیلو متر در ساعت پراگنده شده اند تا تولد چند میلیارد خورشید تازه را بدنبال بیاورند
|
تبادل لینک هوشمند قالب های نازترین جوک و اس ام اس زیباترین سایت ایرانی جدید ترین سایت عکس نازترین عکسهای ایرانی بهترین سرویس وبلاگ دهی وبلاگ دهی LoxBlog.Com |